میلاد مسعود حضرت علی اکبر علیه السلام

فرارسیدن خجسته میلاد با سعادت اشبه الناس ، خُلقا ، خَلقا و منطقا برسول الله صلی الله علیه و آله و سلم ، جوان رشید بنی هاشم حضرت علی اکبر علیه السلام گرامی باد . 

سرود       سرود       سرود        سرود        سرود        سرود       سرود       سرود  

 

شب است و ساقی مجلس به گردش ساغر آورده 

که سیمرغ دل مستان رشادی پر در آورده 

نمی دانم چه رخ داده که طبع سر کشم امشب

قلم را بار دیگر در مصاف دفتر آورده 

گمانم لیلی حسن قدم از قلزم رحمت 

برای رحمه للعالمینش گوهر آورده 

کمال نهضت خونین عاشوراست شادی کن 

که پیک خوش خبر یک مژده از جان پرور آورده 

امیر آمده وزیر آمد سفیر آمد که هستی را 

ورود این سه تن تاب و توان دیگر آورده 

حسین فلک نجات و سید سجاد سکانش 

بر این کشتی خدا هم بادبان و لنگر آورده 

برو باد صبا بر گو به زهرا دیده ات روشن 

که از بهر حسینت ام لیلا یاور آورده 

در دیوار یثرب می زند فریاد آزادی 

که مصباح الهدی را حق شکوه یاور آورده 

پدر آمد پسر آمد عموی نازنین آمد 

به پشتیبانی آنان علی را مظهر آورده 

برای سرفرازی بر فراز نیزه دشمن 

علی اکبر از بهر سرافرازی سر آورده 

قد و بالای او را دید جبریل و بخود گفتا 

خدا از بعد پیغمبر مگر پیغمبر آورده 

شگفتی آفرین و خوش تماشایی بود رویش 

تعالی الله از این نقشی که کلک داور آورده 

عروس فاطمه امشب به پاس یاری قرآن 

برای سنگر الله اکبر،اکبر آورده 

جوانان را بشارت ده خدا از نسل پیغمبر 

برای جانفشانی بر جوانان رهبر آورده

چه رهبر؟رهبری قاطع چه قاطع؟در عمل فاتح

که از فتحش فلک فتحاً مبینا زیور آورده 

قدم در ملک هستی زد علی را مظهر قدرت 

چه قدرت قدرت مطلق که حق احیا گر آورده 

حسین بن علی را داده حق فرخنده مولودی 

که با میلاد خود تفسیر نص کوثر آورده 

بگو تا کربلا آماده سازد سنگر خود را 

که بهر یوسف زهرا خدا همسنگر آورده 

به تیر و نیزه و شمشیر و خنجر مژدگانی ده 

که این زیبا پسر بهر نشانه پیکر آورده 

برای سرفرازی بر فراز نیزه دشمن 

علی اکبر از بهر سرافرازی سر آورده 

                            مرحوم ژولیده نیشابوری 

4بند در میلاد حضرت علی اکبر

بند اول

گفتم ای دل به جان رسیدم گفت

زچه گفتم از آنچه دیدم گفت

زچه خم گشته قامتت گفتم

از غم هجر او خمیدم گفت

تو کجا و غمش کجا گفتم

این بلا را به جان خریدم گفت

عجب از اشک آه تو گفتم

به خدا زین دو، روسپیدم گفت

با گناهان چه می کنی گفتم

که علی می دهد  نویدم گفت

به که دل بسته بگو  گفتم

کسته عشق آن شهیدم گفت

دیده ای کربلای او گفتم

این بود منتها امیدم گفت

در مدیحش بگو  سخن گفتم

من ز پیر خرد شنیدم گفت

که در او بین جلال سرمد را

صورت و  سیرت محمد را

بند دوم

دل زدنیا گسسته ام امشب

خوش از این دام رسته ام امشب

تا شود خانه محبت دوست

دل زدنیا گسسته ام امشب

پی تجدید عهد با جانان

همه عهدی شکسته ام امشب

در هوای طواف کعبه عشق

با احرام بسته ام امشب

مژده آمد که میرسد از راه

آن نگار خجسته ام امشب

به امیدی که دست من گیرد

سر راهش نشسته ام امشب

تا زدیدار او صفا  یابد

این دل و جان خسته ام امشب

ارمغانم به آستانه او

بود این گل که بسته ام امشب

که در او بین جلال سرمد را

صورت و سیرت محمد را

بند سوم

عقل کل را نظیر می آید

عشق را وزیر می آید

نهر دیگر جدا شد از کوثر

یا که خیر کثیر می آید

بار ش رحمت خدا امشب

بر کبیرو صغیر می آید

امشب از توده گنه کاران

ناله یا مجیر می آید

هر دم از بندگتن خاک نشین

بانگ نعم الأمیر می آید

زسرا پرده جلال حسین

طرفه ماهی منیر می آید

کز تجلای روی زیبایش

 مهر گردون حقیر می آید

پسری داده بر حسین خدا

که پدر را نظیر می آید

اوست روح کرامت و کرمش

خلق را دستگیر می آید

شیری از بیشه علی برخاست

که چو او شیر گیر می آید

خون، خون خداست در بدنش

که چنین دلپذیر می آید

او علی اکبر است و در مدحش

نغمه از عقل و پیر می آید

که در او بین جلال سرمد را

صورت و سیرت محمد را

بند چهارم

جرخ دین جلوه ای دگر دارد

ماهی ازمهر خوبتر دارد

آسمان را بگو برون آرد

ماه از این خوبتر اگر دارد

پسری در کمال زیبایی

جای در دامن پدر دارد

شد زلطف خدا حسین پدر

پسرت یاعلی پسر دارد

جای زهرا در این میان خالی است

کز رخ طفل بوسه بر دارد

نیست زهرا ولی بود زینب

که چو جان طفل را ببر دارد

دید حق بر حسین و داغ دلش

کز غم سید البشر دارد

خواست کز خاطر خطیر حسین

این غم جانگداز بر دارد

داد او را یگانه فرزندی

که نشان از پیامبر دارد

می کند یاد جد اطهرا خویش

تا به رخسار او نظر دارد

او علی اکبر است و در وصفش

این سخن را ملک زبر دارد

که در او بین جلال سرمد را

صورت و سیرت محمد را

                                            سید رضا مؤید